W piwnicy głębi siedzę sam przy wielkiej beczce wina,
Wesoły, dzielny humor mam i tęga moja mina,
A wszystko wkoło słucha mnie, co tylko w knajpie żyje;
Znam zasię obowiązki me, więc piję, piję, piję...

Przyjaciół rzesza w cały głos gardłuje wciąż straszliwie:
Stój, bo ci czerwienieje nos i tyjesz przeraźliwie.
Nie zważam na czerwony nos, nie zważam, że utyję;
Zasiadam przed butelek stos i piję, piję, piję...

Gdy kto mi do wyboru da: kobietę, konia, trunek,
I rzeknie: - bierz, co wola twa, nie pytaj o rachunek!
Na próżno dziewczę wdzięczy się i koń gnie pyszną szyję;
Ja butlę wtłaczam w gardło me i piję, piję, piję...

A gdy, rzuciwszy ziemski glob, u stwórcy stanę tronu,
To kornie skłonię się do stóp, lecz rzeknę bez pardonu:
Rozkoszy rajskich nie chcę znać i nie wiem, gdzie się kryją,
Lecz mnie tam, Panie Boże, wsadź, gdzie piją, piją, piją...