Nazwa oznaczająca we Francji dosłownie pochodzenie wina, ustalane nazwą geograficzną miejscowości, z której pochodzi. Może więc określać cały rejon winiarski, jak np. Burgundia, okręg winiarski, jak Côte do Beaune lub określone gospodarstwo winiarskie, jak Château d'Yquem (w rejonie Bordeaux) lub Climat Corton (w rejonie Burgundii). Specjalna instytucja państwowa INAO ustala przepisy i wymagania dla win poszczególnych rejonów i okręgów oraz przeprowadza dokładną kontrolę jakościową win. Jest to we Francji niezbędne wobec wielkiej rozmaitości gatunków i jakości win, a co za tym idzie cen zbytu, które wahają się w szerokich granicach. Wszystkie wina są podzielone pod względem jakościowym na trzy kategorie:

* o kontrolowanej nazwie pochodzenia,
* określone jako wyższej jakości,
* o zwykłej nazwie pochodzenia.

Pierwsza grupa, tzw. A.O.C. - Appellation d'origine controlée lub w skrócie A.C. - Appellation controlée, obejmuje wszystkie wszelkie wina francuskie najwyższej jakości, ustala dla nich surowe przepisy i wymagania, którym muszą odpowiadać, a więc: ściśle określone miejsce produkcji (w którym stwierdzono odpowiednie właściwości glebowe), określoną odmianę winogron, minimum zawartości cukru w wyciśniętym moszczu gronowym oraz alkoholu w winie, maksymalną wydajność wina w hl, która może być uzyskana z 1 ha winnicy (zbyt duża wydajność pogarsza jakość otrzymanego wina), metodę postępowania z winoroślą i technologię produkcji wina, zgodną z ustaloną procedurą w danym okręgu winiarskim.

Dokładna i szczegółowa kontrola win A.C. jest przeprowadzana zarówno przez pracowników Instytutu I.N.A.O., jak i przez urzędników Biura do walki z oszustwami Service de la Repression des Fraudes.

Druga grupa to wina wyższej jakości, czyli w skrócie V.D.Q.S. - Vins délimités de qualité supérieure; są to doskonałe wina, odpowiadające przeważnie równie wysokim wymaganiom,lecz mniej ściśle reglamentowane i kontrolowane.

Trzecia grupa obejmuje wina dobrej jakości, które jednak z pewnych względów nie mogą być zaliczone do jednej z powyższych klas. Wszystkie znane ze swej jakości wina francuskie zaliczone do pierwszej lub drugiej kategorii mają prawo, a nawet obowiązek umieszczania na etykietach odpowiedniego znakowania - A.C. lub V.D.Q.S. Znakowanie to powinno być podane na fakturze, a poza tym transportom tych win musi towarzyszyć odpowiedni dokument akcyzowy w kolorze zielonym dla win stołowych - acquit vert lub pomarańczowym dla win deserowych acquit orange.

Poza wyżej wymienionymi winami jakościowymi (A.C. lub V.D.Q.S.) całą wielką pulę win francuskich stanowią wina regionalne vins de pays, które nie podlegają kontroli Instytutu, a są powszechnie konsumowane na miejscu w danym regionie i zwykle bardzo tanie; są to tzw. V.C.C. - Vins de consommation courante. Spośród wyrobów alkoholowych jedynie koniak i armaniak mają prawo do A.C.; wszystkie inne wyroby wyższej jakości mogą uzyskać tzw. reglamentową nazwę pochodzenia - Appellation d'origine reglamentée, jeżeli odpowiadają określonym warunkom jakościowym.Podlegają one także odpowiedniej kontroli.